Jak swego czasu zostało zaznaczone, atrybuty zmienne liniowych komponentów albo układów automatyki jesteśmy w stanie zilustrować liniowym równaniem różniczkowym o trwałych wskaźnikach. Odnosi się to tylko do szeregów stacjonarnych (niezmiennych w czasie).

Mechanizmy rzeczywiste zwykle są nieliniowe, lecz dla uproszczenia opisu matematycznego dokonuje się ich linearyzacji, co daje możliwość sformułowania przybliżonego opisu liniowego, odnoszącego się do kręgu wybranego punktu pracy na schemacie statycznym. Po linearyzacji układy ilustrowane są za pomocą liniowych równań różniczkowych o trwałych wskaźnikach ai i bi.

Matematyczne modele charakterystyki procesów fizycznych są każdorazowo oszacowaniem ich prawdziwego oblicza. W wypadku konponentów oraz systemów automatyki, które charakteryzują przebieg procesu, mającego miejsce w badanym członie lub konfiguracji w postaci korelacji pomiędzy sygnałem wejściowym i wyjściowym są równaniami uzyskanymi w wyniku analizy procesów odbywających się w konkretnym komponencie. Równania te są równaniami liniowymi algebraicznymi, różniczkowymi lub mogą być równaniami nieliniowymi, które mamy możliwość zlinearyzować, a zatem zmodyfikować je oszacowanymi równaniami liniowymi.

Dodaj swój komentarz »